Łuszczyca to przewlekła, ogólnoustrojowa choroba, która objawia się charakterystycznymi zmianami dermatologicznymi. Dotyka ona 1-3% społeczeństwa (w Polsce liczba ta wynosi około jednego miliona) oraz posiada ona podłoże autoimmunologiczne. Choroba ta może przybierać wiele postaci, w związku z czym posiada mnóstwo podtypów o zróżnicowanym stopniu i intensywności rozwoju. Mimo iż nie jest ona zakaźna, często utrudnia chorym funkcjonowanie w społeczeństwie.
W celu przeciwdziałania jej bardzo często stosuje się produkty takie jak maść czy krem na łuszczycę. Co jeszcze?
Łuszczyca – czym ona jest oraz jakie posiada przyczyny i objawy?
Łuszczyca to jedna z najczęściej występujących dermatoz. Jest ona przewlekłą, ogólnoustrojową chorobą autoimmunologiczną, na którą może zachorować dosłownie każdy, a pomimo szeroko zakrojonych badań, jej dokładne przyczyny wciąż nie są do końca znane. Pewne jest to, iż ma ona podłoże genetyczne oraz immunologiczne, a za jej pojawienie się odpowiedzialne są m.in.: ekspresja antygenu B17, polimorfizm genu HLA-Cw6, komórki Langerhansa oraz pomocnicze limfocyty T, szczególnie Th1 i Th17.
Ogromne znaczenie wykazuje dziedziczenie genetyczne. W przypadku gdy jeden rodzic cierpi na łuszczycę, ryzyko zachorowania u dziecka wynosi 10-20%., a jeśli oboje rodziców – prawdopodobieństwo to wzrasta do 50%. U bliźniąt jednojajowych, u których u jednego z nich pojawiła się łuszczyca, prawdopodobieństwo wystąpienia jej u drugiego dziecka jest bliskie 100%.
Objawy łuszczycy mogą wystąpić w każdym wieku, także u dzieci i niemowlaków, przeważnie jednak u młodych osób po 20. roku życia.
Łuszczyca – jakie są jej podstawowe typy?
Do podstawowych typów łuszczycy zaliczają się:
- Typ 1 łuszczycy – tzw. typ młodzieńczy, związany jest z dziedziczeniem autosomalnym dominującym, przeważnie pojawia się w rodzinie, może mieć ciężki przebieg, a w około 80% przypadków, możliwe jest zaobserwowanie obecności antygenu HLA Cw6.
- Typ 2 łuszczycy – dotyczy ona osób dorosłych, zdarza się po 40 roku życia. Cechuje się łagodniejszym przebiegiem niż typ 1 oraz rzadko pojawia się rodzinnie, natomiast częściej notuje się obecność antygenów HLA, B44 i Cw4.
Łuszczyca – jak wygląda leczenie oraz zapobieganie chorobie?
Łuszczyca ma wpływ na jakość życia chorego, na jego stan psychiczny oraz na ogólny stan zdrowia. Niezwykle istotne jest podjęcie efektywnego leczenia, obejmującego nie tylko farmakologię czy stosowanie takich preparatów jak np. krem na łuszczycę, ale również podjęcie działań zapobiegawczych (np. zmiana diety). Ponadto wymagane jest leczenie dermatologiczne, a czasem konieczna może być psychoterapia ze względu na to, iż choroba negatywnie oddziałuje na samoocenę.
W zwykłej postaci wystarczające jest zastosowanie miejscowego leczenia łuszczycy preparatami przeciwłuszczycowymi, do których zaliczane są m.in.: preparaty keratoliczne, preparaty dziegciowe, cygnolina, miejscowe kortykosteroidy (silne, średnie i słabe), krem na łuszczycę, maści natłuszczające, pochodne witaminy D3. Za skuteczną metodę terapeutyczną uznawana jest fototerapia – naświetlanie zmian promieniowaniem UVA i UVB. Skuteczna jest także fotochemioterapia, która łączy naświetlania UVA z podawaniem ogólnym psoralenów.
